Maar uiteindelijk stond ik toch weer aan boord, samen met deze gigantische Rolls Royce.... 
Die in het vrachtruim van het vliegtuig stond. Gebroederlijk naast een vliegtuigmotor.
Na nauwelijks wat te hebben geslapen vertrokken we naar Silk Market. Best een riskante onderneming. Want probeer maar eens half slaapdronken de juiste keuzes te maken én pittig af te dingen.
Er was in elk geval handel genoeg. Vijf verdiepingen winkelplezier met schoenen, tassen, speelgoed en noem maar op. Hier de parel-afdeling.
En nog meer parels. Tja, de foto's waren niet zo spannend in mijn duffe toestand. Op de echt interessante afdelingen had ik het te druk met shoppen.
Dus hier nog wat Chinese prullaria.... Daar had ik duidelijk geen belangstelling voor, met als resultaat: tijd voor een foto....
Zo liepen we nog wel wat uurtjes over de markt te drentelen. Tot op een gegeven moment zelfs een verkoopster zei: You look tired.
Maar pas nadat ik zoveel tassen had dat ik ze bijna niet meer kon dragen, sloeg de honger toe. Zoals bij de hollands/chinese restaurants kregen we uiterst volle borden. Dit was wat nog over was....
Terug op mijn kamer bekeek ik nog even m'n aankopen en viel ik voor de TV in slaap. Om weer bij het gezang van een Chinese karaoke zangeres wakker te worden. Oef...
De volgende morgen was dit de eerste aanblik, na het openen van de gordijnen. De Chinese vooruitgang; lelijke hoogbouw. Wel met een stralende, strak blauwe lucht. Dat zou best eens een mooie dag kunnen gaan worden in China.
Die in het vrachtruim van het vliegtuig stond. Gebroederlijk naast een vliegtuigmotor.
Na nauwelijks wat te hebben geslapen vertrokken we naar Silk Market. Best een riskante onderneming. Want probeer maar eens half slaapdronken de juiste keuzes te maken én pittig af te dingen.
Er was in elk geval handel genoeg. Vijf verdiepingen winkelplezier met schoenen, tassen, speelgoed en noem maar op. Hier de parel-afdeling.
En nog meer parels. Tja, de foto's waren niet zo spannend in mijn duffe toestand. Op de echt interessante afdelingen had ik het te druk met shoppen.
Dus hier nog wat Chinese prullaria.... Daar had ik duidelijk geen belangstelling voor, met als resultaat: tijd voor een foto....
Zo liepen we nog wel wat uurtjes over de markt te drentelen. Tot op een gegeven moment zelfs een verkoopster zei: You look tired.
Maar pas nadat ik zoveel tassen had dat ik ze bijna niet meer kon dragen, sloeg de honger toe. Zoals bij de hollands/chinese restaurants kregen we uiterst volle borden. Dit was wat nog over was....
Terug op mijn kamer bekeek ik nog even m'n aankopen en viel ik voor de TV in slaap. Om weer bij het gezang van een Chinese karaoke zangeres wakker te worden. Oef...
De volgende morgen was dit de eerste aanblik, na het openen van de gordijnen. De Chinese vooruitgang; lelijke hoogbouw. Wel met een stralende, strak blauwe lucht. Dat zou best eens een mooie dag kunnen gaan worden in China.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten