Dat roept allerlei vragen op:
Waar eindigen de schuimkoppen van de golven en waar begint de sneeuw?
Zijn er nog mensen die op dit uithangbord afkomen?
Is dit nou de verschrikkelijke sneeuwman?
Maar toch. Men wist zich nog goed te vermaken, ondanks kou en gladheid. Bij de ingang van hotel Arion (links) hielden ze een sneeuwballengevecht. Er waren zelfs nog mensen te vinden die zonder benen te breken konden hardlopen.
Eindelijk kwamen de sleetjes weer van zolder...
En volgens mij was er een viswedstrijd gaande, want om de paar meter stond wel een visser. Hopen dat ze hun thermo ondergoedjes aanhadden, of heel exciting vangsten hadden, want wat een kou.....
De schipper voor de zeevaartschool was al goed geraakt, maar zat wel klaar om terug te gooien.
Dan stond Michiel de Ruyter er nog een stuk respectabeler bij op z´n besneeuwde sokkel.
Op het Bellamy Park vond ik een nog lege kerststal.
Maar toevallig kwamen de nieuwe bewoners er net aan.
Had wel een beetje medelijden met ze. Want in het Bijbels verhaal was het vast niet zo koud.
Als stenen leeuw heb je natuurlijk nergens last van. Trouw zat hij dan ook weer bij de Leeuwentrappen (hoe toepasselijk) langs de Boulevard. Ik passeerde hem toen ik naar huis liep. Dat leverde meteen mijn laatste vraag op: Hoeveel mensen zijn hier al niet van de trap gevallen, bij die smalle,gladde treetjes.... De leeuw hield het antwoord (w)ijselijk voor zichzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten