Een jaar of zes geleden stond er één te koop. We gingen meer voor de grap kijken, want woonden net in een nieuw huis in de Randstad.
Nadat we dit huis binnenstapten waren we meteen verkocht. 2 dagen later stond dan ook letterlijk het bordje verkocht in de tuin en ging ons Zeeuwse avontuur beginnen.
De huizen zijn ooit na de oorlog hun carrière als noodwoningen begonnen. Inmiddels hebben de meesten wel een extra "aanbouwsel" en ook een eigen kleurtje. Hierboven alvast een paarse.
Dit vind ik altijd een schattig huisje, met veel bloeiende bloemen in het mintgroen......
Misschien hebben ze daar deze potloden voor gebruikt?
Hier een grijze gebroederlijk naast een scandinavisch witte. Waar ze gezellig de dekbedden aan het luchten zijn.
Deze is geel en is dubbel zo breed geworden door de jaren heen.
Achter de roomwitte, zie je nog een bruin exemplaar. Dit is geen hout maar laminaat (Aargh....brrr....vies woord).
Ook de bootlak doet het goed, je zou het ook de "70-er jaren beits look" kunnen noemen.
Sommige houden van de distressed look, goed verzorgd maar wel met zo min mogelijk onderhoud, zeg maar.
Want dát is wel waar, ze hebben regelmatig een likje verf nodig. Er staat er dus ook altijd wel ééntje in de steigers.
Onze buren hebben nog de originele lengteplanken op de voorgevel. Kijk maar, de rest heeft ze bijna allemaal in de breedte (jaja, belangrijk detail, alleen voor de echte liefhebber).
De overburen hebben een gezellige veranda bij hun huisje.
Dit is weer die van ons, verscholen achter een enorme denneboom. Soms spreek ik af om met de buurvrouw vroeg in de morgen te gaan hardlopen. Maar in het geval ik de shutters dicht laat, klopt ze niet aan, dan kan ik me nog lekker even zonder zorgen omdraaien......
En omdat we uiteindelijk helemaal houten-huisjes-gek zijn geworden, hebben we van een oud strandhuisje nog een leuk tuinhutje gemaakt. Tja, als je in de houtkust woont, kan je nooit te veel planken om je heen hebben!
Nadat we dit huis binnenstapten waren we meteen verkocht. 2 dagen later stond dan ook letterlijk het bordje verkocht in de tuin en ging ons Zeeuwse avontuur beginnen.
De huizen zijn ooit na de oorlog hun carrière als noodwoningen begonnen. Inmiddels hebben de meesten wel een extra "aanbouwsel" en ook een eigen kleurtje. Hierboven alvast een paarse.
Dit vind ik altijd een schattig huisje, met veel bloeiende bloemen in het mintgroen......
Misschien hebben ze daar deze potloden voor gebruikt?
Hier een grijze gebroederlijk naast een scandinavisch witte. Waar ze gezellig de dekbedden aan het luchten zijn.
Deze is geel en is dubbel zo breed geworden door de jaren heen.
Achter de roomwitte, zie je nog een bruin exemplaar. Dit is geen hout maar laminaat (Aargh....brrr....vies woord).
Ook de bootlak doet het goed, je zou het ook de "70-er jaren beits look" kunnen noemen.
Sommige houden van de distressed look, goed verzorgd maar wel met zo min mogelijk onderhoud, zeg maar.
Want dát is wel waar, ze hebben regelmatig een likje verf nodig. Er staat er dus ook altijd wel ééntje in de steigers.
Onze buren hebben nog de originele lengteplanken op de voorgevel. Kijk maar, de rest heeft ze bijna allemaal in de breedte (jaja, belangrijk detail, alleen voor de echte liefhebber).
De overburen hebben een gezellige veranda bij hun huisje.
Dit is weer die van ons, verscholen achter een enorme denneboom. Soms spreek ik af om met de buurvrouw vroeg in de morgen te gaan hardlopen. Maar in het geval ik de shutters dicht laat, klopt ze niet aan, dan kan ik me nog lekker even zonder zorgen omdraaien......
En omdat we uiteindelijk helemaal houten-huisjes-gek zijn geworden, hebben we van een oud strandhuisje nog een leuk tuinhutje gemaakt. Tja, als je in de houtkust woont, kan je nooit te veel planken om je heen hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten