Op zaterdag was oma jarig. Daarom bleven we in de buurt van het dorp.
We keken nog even op de berg, bij het huis van een oom+tante van Jan. Ze waren er niet, maar alles lag er fotogeniek bij.
Zo ook deze Milka koe. Ze was nog net niet paars....
Het schuurtje puilde uit van de appels. Hier wordt later Most (appeldrank) van gemaakt.
In de verte liggen nóg meer bergen...
En nog meer houten huizen....
We constateerden dat de bakker stinkvoeten had.
Op 5 minuten lopen vanaf oma vonden we de brocki-stube. Een bouwkeet met, jawel, een rommelmarkt.
Daar wist ik nog 2 kunstwerken op de kop te tikken, van dames in 16de eeuwse Zwitserse klederdracht. Wat een cultuur! Nouja, ik kocht ze eigenlijk omdat ik de lijstjes zo mooi vond.
Later op de dag wilden we de calorieën van de dag er nog wat aflopen (taart, chocolade en véél Zopf brood) dus liepen we nog naar de burcht. Zo kom je langs de kapel geklommen...
En weer langs ooms huis....
Als dit geen happy chickens zijn, dan weet ik het niet meer. Wat een vrijheid. Er waren trouwens nog genoeg appels voor nóg meer Most.
Uiteindelijk kom je bij de Burcht. Althans, bij wat ervan over is. Boven kan je dan genieten van het mooie uitzicht.
Maar daar hadden we steeds minder van... Je hoeft maar één mistvlaag te hebben en weg is de uitkijk. De geoefende kijker kan nog net het huis van oma onderscheiden.
Tijd om weer terug naar de Stube te gaan.
Daar hadden we nog een gezellige avond met oma. Veel kletsen en oude foto's bekijken....
We keken nog even op de berg, bij het huis van een oom+tante van Jan. Ze waren er niet, maar alles lag er fotogeniek bij.
Zo ook deze Milka koe. Ze was nog net niet paars....
Het schuurtje puilde uit van de appels. Hier wordt later Most (appeldrank) van gemaakt.
In de verte liggen nóg meer bergen...
En nog meer houten huizen....
We constateerden dat de bakker stinkvoeten had.
Op 5 minuten lopen vanaf oma vonden we de brocki-stube. Een bouwkeet met, jawel, een rommelmarkt.
Daar wist ik nog 2 kunstwerken op de kop te tikken, van dames in 16de eeuwse Zwitserse klederdracht. Wat een cultuur! Nouja, ik kocht ze eigenlijk omdat ik de lijstjes zo mooi vond.
Later op de dag wilden we de calorieën van de dag er nog wat aflopen (taart, chocolade en véél Zopf brood) dus liepen we nog naar de burcht. Zo kom je langs de kapel geklommen...
En weer langs ooms huis....
Als dit geen happy chickens zijn, dan weet ik het niet meer. Wat een vrijheid. Er waren trouwens nog genoeg appels voor nóg meer Most.
Uiteindelijk kom je bij de Burcht. Althans, bij wat ervan over is. Boven kan je dan genieten van het mooie uitzicht.
Maar daar hadden we steeds minder van... Je hoeft maar één mistvlaag te hebben en weg is de uitkijk. De geoefende kijker kan nog net het huis van oma onderscheiden.
Tijd om weer terug naar de Stube te gaan.
Daar hadden we nog een gezellige avond met oma. Veel kletsen en oude foto's bekijken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten