Vanavond was alweer les 7 in Aalst. Tot nu toe heb ik nog geen lessen gemist. Lang leve de vakantie. Alhoewel ik na al die autoritten van de afgelopen tijd, weinig zin had om weer naar België te rijden.
Maar ach, ik wist dat er weer bergen likeurpralines op het programma stonden.
De vullingen van vorige week waren klaar. Om de likeur zat nu een mooi suikerkorstje.
Daarvoor hoefden we ze alleen nog maar uit de bakken met zetmeel te halen en af te stoffen. En natuurlijk het chocoladelaagje niet vergeten.
De "meester" heeft zelfs zijn eigen doosje op de markt... Allemaal even proeven... hips...
Nu dit allemaal achter de rug was, stond oa. een grote klassieker op het programma. De kersenbonbon. Daar kwamen dan de in likeur ingemaakte kersen en krieken op tafel, maar ook annanas en rozijnen op cognac. Er was zelfs Japanse pompoen op amaretto, maar dat leek net een embryo op sterk water. Die maar niet.
Eerst kregen we een uitleg hoe je vruchten moet ontzuren en inmaken. Dan de rest van het verhaal. Men neme een uitgelekte kriek (zure kers) en zo moet hij worden...
De bedoeling is dat de kers in een pan met warme fondantsuiker wordt gedipt.
Het leuke is dat je 'm daarna met kracht in de chocolade mag smijten, zo krijgt hij zijn chocoladejasje. Hoe temperamentvoller je gooit, hoe beter.....
Daarna mogen ze opdrogen op een bedje van hagelslag....Even proeven is er niet bij. Want nu moeten ze nog minstens een week staan. Zodat de likeur uit de kers zich kan vermengen met de fondantsuiker en je dus een vloeibare vulling krijgt.
Meeste Guido beantwoordt al onze prangende vragen...
De annanas lieten we nog even tussen wat marsepein verdwijnen.
Zo ook de krenten op cognac. Die werden door de marsepein gekneden, daarop kwam een laagje praliné en als finishing touch werden ze in de witte chocolade gedipt.
Nog even een laatste aktiefoto. Let vooral op de toewijding van de mannen achteraan, aaah...wat deden ze de folie mooi om de bonbonnetjes.
Maar ach, ik wist dat er weer bergen likeurpralines op het programma stonden.
De vullingen van vorige week waren klaar. Om de likeur zat nu een mooi suikerkorstje.
Daarvoor hoefden we ze alleen nog maar uit de bakken met zetmeel te halen en af te stoffen. En natuurlijk het chocoladelaagje niet vergeten.
De "meester" heeft zelfs zijn eigen doosje op de markt... Allemaal even proeven... hips...
Nu dit allemaal achter de rug was, stond oa. een grote klassieker op het programma. De kersenbonbon. Daar kwamen dan de in likeur ingemaakte kersen en krieken op tafel, maar ook annanas en rozijnen op cognac. Er was zelfs Japanse pompoen op amaretto, maar dat leek net een embryo op sterk water. Die maar niet.
Eerst kregen we een uitleg hoe je vruchten moet ontzuren en inmaken. Dan de rest van het verhaal. Men neme een uitgelekte kriek (zure kers) en zo moet hij worden...
De bedoeling is dat de kers in een pan met warme fondantsuiker wordt gedipt.
Het leuke is dat je 'm daarna met kracht in de chocolade mag smijten, zo krijgt hij zijn chocoladejasje. Hoe temperamentvoller je gooit, hoe beter.....
Daarna mogen ze opdrogen op een bedje van hagelslag....Even proeven is er niet bij. Want nu moeten ze nog minstens een week staan. Zodat de likeur uit de kers zich kan vermengen met de fondantsuiker en je dus een vloeibare vulling krijgt.
Meeste Guido beantwoordt al onze prangende vragen...
De annanas lieten we nog even tussen wat marsepein verdwijnen.
Zo ook de krenten op cognac. Die werden door de marsepein gekneden, daarop kwam een laagje praliné en als finishing touch werden ze in de witte chocolade gedipt.
Nog even een laatste aktiefoto. Let vooral op de toewijding van de mannen achteraan, aaah...wat deden ze de folie mooi om de bonbonnetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten